„Po zmroku” to zbiór, o którym stanowi muzyka i słowo. 

Zbiór odczuć i wewnętrznych spostrzeżeń na temat emocji, które związują ze sobą ludzi. Uczucia, które sprawiają, że stają się dla siebie ważni. Nie są to przecież jedynie miłość i jej odcienie – ich paleta jest po wielokroć bardziej złożona. O tym mówi słowo.
Jest to także zbiór inspiracji dźwiękiem. Spojrzenie na pisanie utworów w duchu lat 60-tych, gdy muzyka była wyrażeniem wolności, a jednocześnie pierwszym krzykiem i zarzewiem rewolucji w duszy społeczeństwa. Umieszczenie jej na innej, niż tylko konsumpcyjna, płaszczyźnie, to wielka spuścizna starej szkoły. O tym mówi muzyka.
Nazywam się Kita, zapraszam Cię do mojego świata światła i mroku.